Doğu Avrupa’da yükselen milliyetçilik ve bağımsızlık
hareketleri neticesinde patlak veren Balkan Savaşı iki cephede olanca
şiddetiyle devam ediyordu. Balkanların doğu cephesinde Yunan ve Bulgar
ordularına karşı savaşan Osmanlı birlikleri, o gün çok kayıp vererek cephe
gerisine çekilmek zorunda kalmıştı. Ölü ve yaralı sayısı hayli fazlaydı. Ağır
yaralı askerler sıhhiye çadırlarına taşınırken, yarası ağır olmayanlar
bulundukları yerde kendi imkânlarıyla yaralarını sarmaya çalışıyorlardı.
Hasan’ın omzuyla sağ baldırında kurşun sıyrıkları vardı,
kanaması durmuştu ama yaraların mikrop kapmaması için mutlaka temizlenerek
sarılması gerekiyordu. Sırt çantasını yana devirdi, içinden sargı bezi ve
oksijenli su şişesini aldı, yaralarını temizleyip baldırındaki sıyrığı iyice
sardıktan sonra omzunu da sarmayı denedi ama olmadı. Bir daha denedi ancak
olması gereken sıkılığı bir türlü yapamıyordu. Mustafa o gün öyle yorulmuştu
ki, cephe gerisine çekilir çekilmez sırt çantasından çıkardığı battaniyenin
altına cenin gibi kıvrılıp hemen uyumuştu. Hasan, kıpırdamadan uyuyan arkadaşını önce
uyandırmaya kıyamamıştı ama onun yardımı olmadan omzunu sarması mümkün değildi
ve ertesi gün neler yaşayacaklarını hiç bilmiyordu.
